Wikken, wegen en storten

Een standaard-methode om een waterdichte vloer te maken op een houten constructie is beton storten op zwaluwstaartplaten. Zo zouden wij het ook doen. Kon het niet slimmer, dunner, zekerder? We hebben alternatieven gezocht, gewikt en overwogen, en uiteindelijk toch gekozen voor storten op zwaluwstaarten.
Vijftien zakken beton en twee 'zakjes' zand. 22,5 kilo, 'zakjes' noemt mijn vader dat. 'Veel te grote zakken' noem ik het. Drie trappen op; het was een goede oefening.
De platen waren zo gelegd. Voor het storten kon beginnen moest daar eerst de vloerverwarmingsslang op gelegd worden. Dat viel nog niet mee. Het spul was veel te stug en liet zich niet zomaar in de goede vorm dwingen. 'Met de kennis van nu', hadden we destijds een flexibelere variant gekocht. Maar we hadden toen alleen de kennis van toen. En dus ligt -na een beroep op papa's lange adem- de stugge slang erin en wel volgens een mooi patroontje. Storten en afwerken op afschot is een kolfje naar zijn hand. Niet dat dat niet zwaar is, dat wel, maar dat hoort erbij. Slechts een zak hebben we voor niets drie trappen op gesleept.

Nog een kleine toevoeging: ook de doucheplug moest natuurlijk vastgemaakt worden voor het beton gestort kon worden. Tot onze vreugde paste hij precies zo tussen de constructie dat hij straks wegvalt achter de deuren. Tijdens het passen en meten viel een onderdeel van de plug letterlijk in de constructie. Dat was niet helemaal de bedoeling. En daarom hebben we nu beneden een luikje in de betimmering van de constructie. Handig voor als er nog eens wat in valt.

Hier vonden we het onderdeel terug