Het was een soort
voorportaal voor de zolder, maar dat kon het natuurlijk niet
eeuwig blijven. En dus verhuisden de
engelenvleugels van het voorportaal naar het hoogste punt, waar ze horen. Helaas waren de dozen minder licht. Maar niets wat niet met een beetje danoontje-power opgelost kon worden.
En toen was er ruimte voor de logeerkamer. Dat is het nog niet. Voorlopig is het een ruimte waar een logeerbed staat. Met vrolijke jaren-zeventig-aankleding, dat dan weer wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten